بررسی عدالت در سلامت با ارزیابی دسترسی شهروندان به مراکز بهداشتی- درمانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)

از جمله مسائل مهم در برقراری عدالت در سلامت، تامین مناسب و یکسان دسترسی فضایی خدمات درمان عمومی برای اقشار مختلف جامعه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عدالت در سلامت با ارزیابی دسترسی فضایی شهروندان به مراکز بهداشتی- درمانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شهر کرمانشاه می باشد.
روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است، داده ها شامل مراکز بهداشتی- درمانی موجود و اطلاعات جمعیتی بلوک های آماری سال 1390 شهر کرمانشاه می باشد که با استفاده از شعاع عملکردی استاندارد 700 متر برای هر مرکز، میزان مساحت، تعداد خانوار و جمعیت دارای دسترسی و فاقد دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی در نرم افزار Arc/GIS تعیین گردیده است.
داده ها نشان داد که از کل مساحت بلوک های شهر کرمانشاه 70/63 درصد فاقد پوشش مراکز بهداشتی- درمانی می باشند 132871 خانوار در شهر کرمانشاه فاقد دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی هستند و این در حالی است که از تعداد 109440 خانوار دارای دسترسی، 35009 خانوار دارای دسترسی به 2 و 3 مرکز بهداشتی- درمانی می باشند همچنین 475128 نفر فاقد دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی هستند.
توزیع فضایی مراکز بهداشتی- درمانی در سطح شهر کرمانشاه که به صورت نامتعادلی توزیع یافته است گویای عدم وجود فرصت برابر برای شهروندان در دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی در شهر کرمانشاه می باشد. و این امر مستلزم یافتن روشی عادلانه برای تعیین و سنجش نیاز است لذا استفاده از تکنیک های کارآمد در راستای تقویت تصمیم های مدیریتی از جمله نرم افزار GIS تا حدود زیادی این مساله را مرتفع خواهد نمود.