اثر تخلخل، رطوبت حجمی و دمای خاک بر جذب رطوبت و عملکرد ماده خشک گیاه در روش های مختلف خاک ورزی

به منظور بررسی اثر روش های مختلف خاک ورزی بر تخلخل، رطوبت خاک، دمای روزانه و شبانه خاک، جذب رطوبت توسط گیاه و عملکرد ماده خشک گیاه، پژوهشی در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار، طی سال زراعی 89- 88 در اراضی زراعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان واقع در سید میران اجرا گردید. 5 روش مختلف خاک ورزی شامل شخم با گاو آهن بر گرداندار سوار به عمق (25-20 سانتی متر) به همراه یک شخم با دیسک، رویتواتور(17-12 سانتی متر)، دیسک (10-8 سانتی متر)، چیزل (30-25 سانتی متر) و نظام بدون خاک ورزی بودند. نتایج نشان داد که در تمام مراحل رشد گندم در عمق 8-0 سانتی متر بیشترین و کمترین تخلخل خاک مربوط به تیمارهای گاوآهن برگرداندار و نظام بدون خاک ورزی بود و در عمق 16-8 سانتی متر به جز مراحل قبل از پنجه زنی و برداشت، بیشترین مقدار تخلخل خاک مربوط به تیمار گاوآهن برگرداندار می باشد. افزایش شدت خاک ورزی منجر به افزایش خلل و فرجی شده که آب را در پتانسیل های بیش از 5- بار و کمتر از 15- بار نگهداری می کنند. در مرحله قبل از خوشه دهی، بیشترین و کمترین دما مربوط به نظام بدون خاک ورزی و گاوآهن برگرداندار بود. افزایش شدت خاک ورزی موجب افزایش مقدار تخلخل خاک و درنتیجه باعث رشد و توسعه بیشتر ریشه گندم شده و هم چنین مقدار رطوبت موجود در خاک کاهش یافت که موجب افزایش جذب آب توسط گیاه و عملکرد ماده خشک شد.