بررسی مقایسه ای ابعاد اوربیت در تصاویر سی تی اسکن سه بعدی در افراد بالغ مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا در سال 92-91

با توجه به گسترش روزافزون انجام جراحی های زیبایی صورت متعاقب افزایش سن، آشنایی با تغییرات اسکلت و بافت نرم به دنبال فرآیند پیری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی تصاویر سی تی اسکن سه بعدی و ارزیابی چگونگی تغییرات اوربیت با افزایش سن بود.
در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، تصاویر سی تی اسکن صورت 66 بیمار (33 مرد و 33 زن) انتخاب شد. جمعیت مورد مطالعه شامل 11مرد و11زن در سه گروه سنی: 20-40 ساله 41-60 ساله و بیشتر از 60 سال بود. هر تصویر سی تی اسکن با کاربرد نرم افزار آنالیز سه بعدی Volume viewer تحت بازسازی سه بعدی قرار گرفت. اندازه گیری توسط نرم افزار Workstation GE نسخه 3 /4 انجام شد. عرض اوربیت به عنوان خط وصل کننده ی خلفی کرست لاکریمال به درز گونه ای- پیشانی در نظر گرفته شد. سپس این خط به عنوان محور x برای اندازه گیری بعدی استفاده شد. ارتفاع از این خط (محور x) به سمت لبه ی فوقانی اوربیت و لبه ی تحتانی اوربیت در 9 قسمت مساوی کشیده شد. ارتفاع اوربیت در 10 ناحیه ی محدوده ی فوقانی و تحتانی اوربیت محاسبه شد. داده ها توسط آزمون ANOVA یک طرفه وسپس LSD ارزیابی شد(0/050 = α).
نتایج نشان داد که در عرض اوربیت در هر دو جنس با افزایش سن تغییرات معنی دار وجود دارد (0/001 >p value). در ارتفاع محدوده ی فوقانی اوربیت در هر دو جنس به غیر از ناحیه ی 8، لترالی ترین ناحیه(0/3 =value p) در مردان، تغییرات معنی دار وجود داشت (p value < 0.05) و نیز محدوده ی تحتانی اوربیت در هر دو جنس به غیر از ناحیه ی 1، مدیالی ترین ناحیه در مردان، تغییرات معنی دار نشان داد (p value < 0.05) و این بدان معنی است که هر دو محدوده ی فوقانی وتحتانی اوربیت با افزایش سن دچار تحلیل شده است.
با توجه به محدودیت های مطالعه ی حاضر، با افزایش سن، تحلیل درعرض محدوده ی فوقانی و تحتانی اوربیت در مردان و زنان ایجاد می شود. از این رو شناخت تغییرات در روند پیرشدن ممکن است کمک موثری درجراحی های زیبایی، باز سازی صورت و درنتیجه بازسازی تغییرات چهره باشد.