نقش فیبرهای C در اثرات مرفین بر ادم التهابی پا در موش صحرایی

از آنجا که اثرات ضد التهابی مرفین در دوزهای معمول (10 میلی گرم بر کیلوگرم) ثابت شده و هم چنین با توجه به این که نقش فیبرهای C در آزاد سازی ماده P و CGRP نیز مشخص شده است و از طرفی اثرات تحریکی دوزهای بسیار ناچیز مرفین (1 میکروگرم بر کیلوگرم) بر فیبرهای C نیز گزارش شده است، پژوهش حاضر نقش این فیبرها و نیز دوزهای معمول و بسیار ناچیز مرفین را در حضور و کاهش فیبرهای C در ادم ناشی از تزریق کف پایی فرمالین مورد بررسی قرار داده است.
در این مطالعه پژوهشی موش های صحرایی نر (200-180 گرم) در دو دسته حلال (دریافت کننده نوزادی حلال کپسایسین) و تجربی (دریافت کننده نوزادی کپسایسین) قرارگرفتند. هر دسته شامل سه گروه دریافت کننده سالین، دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم و دوز 1 میکروگرم بر کیلوگرم مرفین طی تجویز درون صفاقی بود. در هر گروه حجم ادم التهابی ناشی از تزریق کف پایی 0/05 میلی لیتر فرمالین2/5 درصد توسط آزمون پلتیسمومتری سنجش شد.
در گروه های حلال، دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم مرفین اثرات ضد التهابی (p<0.01) و دوز 1 میکروگرم بر کیلوگرم آن اثرات پیش برنده التهاب (p<0.01) داشت. کاهش فیبرهای C در گروه های تجربی منجر به کاهش التهاب ناشی از فرمالین شد (p<0.001)، هم چنین در این گروه ها دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم مرفین اثرات ضد التهابی قوی تری را نشان داد(p<0.001) و اثرات پیش برنده التهاب دوز 1 میکروگرم بر کیلوگرم آن کاهش یافت(p<0.001).
فیبرهای C با آزاد کردن ماده P و CGRP، نقش مهمی در ایجاد التهاب در محل آسیب بافت دارند. کاهش این فیبرها منجر به کاهش التهاب می شوند. بنابراین حضور فیبرهای C اهمیت بسزایی در پیشرفت التهاب و ایجاد ادم دارند.