مطابقت با مطلق ثبوت به مثابه ملاک شناخت در اندیشه فلسفی علامه طباطبایی

ملاک درست شناخت صحیح، «مطابقت شناخت با واقع» است و در رابطه با «واقع» عنوان «نفس الامر» مطرح می شود. یکی ابتکارات بنیادین فلسفی علامه طباطبائی که هم به حوزه هستی شناسی و هم به حوزه شناخت شناسی مرتبط است، نظریه ای بدیع در مورد نفس الامر است. ایشان در تفسیری جامع و با نشان دادن تاثیر مبنای فلسفی اصالت وجود در مساله نفس الامر از جهت هستی شناختی و با لحاظ مشکلات مطابقت شناخت با نفس الامر از جهت شناخت شناسی، نفس الامر را به ظرف مطلق ثبوت و تحقق یا ثبوت مطلق یا ثبوت عام تفسیر نموده است. بر اساس این تفسیر، ثبوت نفس الامری عبارت است از ثبوت عامی که هم شامل موجود حقیقی می شود و هم شامل اموری که با اعتبار و توسعه اضطراری و ریشه دار عقل موجودیت و ثبوت پیدا می کنند و به تعبیر دیگر، ثبوت نفس الامری، ثبوتی اعم از ثبوت حقیقی و ثبوت اضطراری است. این تفسیر، رویکردی نوین در ملاک درست شناخت صحیح، یعنی مطابقت شناخت با نفس الامر ایجاد میکند؛ زیرا بر اساس این تفسیر، میزان در سنجش شناخت صحیح، مطابقت با ظرف مطلق ثبوت خواهد بود.