ارائه الگوی مفهومی چابکی سازمانی

تغییر پیوسته یکی از مفاهیم اساسی و کارکردی در سازمان هایی است که در قرن حاضر فعالیت می کنند؛ سازمان هایی که در محیطی بسیار فعال و پویا در حال انجام فعالیت هستند و همواره با تهدیدهایی رو به رو می شوند که در صورت عدم پاسخگویی سریع به آنها، بی شک از دایره فعالیت و بقاء باز خواهند ماند. در این راستا، بی شک می توان گفت، سازمان هایی می توانند به موفقیت دست یابند که از رویکردها و راهبردهای جدید همچون مفهوم چابکی استفاده می کنند. چابکی از جمله راهبردهای بسیار کلیدی در راستای دریافت سریع نیازهای مشتریان و ارائه پاسخ مناسب به آن در کوتاهترین زمان ممکن است. چابکی مفهومی است که می تواند به عاملی اساسی در راستای برخورد و مدیریت محیط های سازمانی با ویژگی های تغییرات پیوسته و همراه با عدم اطمینان تبدیل شود و سازمان ها کمک کند تا بتوانند به اهداف از پیش تعیین شده خود دست یابند. از این رو و با توجه به اهمیت این مساله، هدف این مقاله بررسی مفهوم چابکی و مولفه های تاثیرگذار بر آن در محیط های سازمانی است. در این راستا، این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و مروری بر کلیه مقالات مرتبط با حوزه چابکی از سال 2000 به بعد، به بررسی عوامل موثر بر چابکی و چابک سازی سازمان ها پرداخته و در انتها چارچوبی نظری و مفهومی را برای سازمان ها ارائه می نماید. این تحقیق از نظر هدف کاربردی است. در این تحقیق در ابتدا کلیه شاخص های موثر استخراج گردیدند و در انتها نیز کلیه شاخص ها با استفاده از روش دلفی در دو دور، کلیه شاخص ها با استفاده از مولفه های مدل اسکاپ طبقه بندی گردیدند. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که براساس مطالعه مدل ها و مقالات حوزه چابکی، الگوی مفهومی چابکی سازمان دربرگیرنده 5 مولفه اساسی به صورت زیر است: عوامل سازمانی، عوامل انسانی، عوامل راهبردی و عوامل فناورانه است. در تحقیقات آینده می توان الگوی معرفی شده در این تحقیق را در محیط عملی سازمان ها با استفاده از روش های آماری بررسی نمود.