مدیریت بهینه سرمایه در گردش و ثروت سهامداران

پژوهش پیش رو تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر ثروت سهامداران را در شرکت های بورس تهران، در دوره زمانی 1380 تا 1391 بررسی می کند. اندازه گیری معیارهای مدیریت سرمایه در گردش، به کمک داده های برگرفته از سیستم حسابداری، مانند دوره فروش کالا، دوره وصول مطالبات و اقلام صورت های مالی، انجام شد. برای اندازه گیری متغیر معرف ثروت سهامداران، بازده تعدیل شده سهام را به کار گرفته و با استفاده از پورتفوسازی به محاسبه آن اقدام شده است. بررسی های آماری با استفاده از تحلیل توزیع شرطی داده ها و تحلیل رگرسیونی، به شیوه پانل انجام شده است. بررسی توزیع شرطی داده ها نشان می دهد که معیارهای متداول در ارزیابی مدیریت سرمایه در گردش، مانند دوره وصول مطالبات و دوره فروش کالا، رابطه معنی داری با بازده تعدیل شده سهام دارند. همچنین، نتایج تحلیل های رگرسیونی نشان می دهد که رابطه مثبت و معنی داری بین اجزای سرمایه در گردش و معیار بهینگی مدیریت سرمایه در گردش با بازده تعدیل شده سهام وجود دارد.