بررسی قابلیت روش فراتحلیل در شناسایی متغیرهای پیش بینی ورشکستگی

این مطالعه با هدف معرفی روش فراتحلیل به منزله ابزاری برای تجمیع و پردازش مجدد یافته ها و بررسی قابلیت آن در ارزیابی پژوهش های حوزه حسابداری و مالی انجام شده است. در این رابطه، مطالعات صورت گرفته روی مبحث پیش بینی ورشکستگی مورد بررسی قرار گرفتند که حاکی از نبود یکپارچگی و توافق روی متغیرهای پیش بینی کننده ورشکستگی به منزله مبنای اساسی این نوع مطالعات است. بر این اساس صرف نظر از روش های مورد استفاده و هدف از انجام آنها، استخراج مجموعه ای از متغیرهای پیش بینی کننده و یکپارچه سازی آنها در این حوزه، ضروری به نظر می رسد. بدین منظور با استفاده از روش فراتحلیل کمی، سه مطالعه مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. دلیل اصلی به کارگیری این سه مطالعه نیافتن مطالعه ای با داده های کافی برای انجام فراتحلیل بود که نشانه ای از وجود ضعف در ارائه و گزارش دهی استاندارد مطالعات پژوهشگران است. از میان روش های فراتحلیل کمی برای انجام تجمیع نتایج، از روش ترکیب نتایج و اندازه اثر استفاده شده است. پس از بررسی مطالعات و استخراج 42 متغیر منحصربه فرد، درنهایت هفت متغیر بر اساس طبقه بندی چهارگانه انتخاب شدند.