تاملی در مفهوم قدر، نظریه بنیادی هنر، معماری و زیبایی در تمدن اسلامی

به دلیل اهمیت مباحث نظری هنر اسلامی، باید هرچه بیشتر، نظریه پردازی دقیق و منسجمی در باب هنر اسلامی و مبانی فکری و فلسفی آن صورت پذیرد. آنچه را مورخان و سنت گرایان و ناقدان در آثار خود آورده اند از تبیین همه مسائل هنر اسلامی برنیامده اند. چندی پیش کتابچه ای با عنوان «قدر، نظریه بنیادی هنر، معماری و زیبایی در تمدن اسلامی»به قلم دکتر حسن بلخاری قهی از سوی دبیرخانه هیئت حمایت از کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره به عنوان گزارش شانزدهمین جلسه کرسی های نظریه پردازی منتشر شد. اینجانب متن یاد شده را مطالعه کردم و نکاتی در آن یافتم که به نظر می رسد جای تامل و نقد داشته باشد. پیش تر خلاصه این بحث را در کتاب دیگری از ایشان با عنوان مبانی عرفانی هنر و معماری اسلامی دفتر دوم کیمیای خیال دیده بودم. لذا، با نهایت احترام به نظریه پرداز یادشده، به منظور مشارکت در بحث و روشن تر شدن این موضوع، نقد و مطالب خود را در قالب نوشته زیر تقدیم می کنم و امیدوارم در صورت طرح نکته ناصواب از جانب نگارنده، صاحب نظران و دانش پژوهان یادآوری و اصلاح نمایند.