راهنمای طراحی و ساخت مسیرهای پیاده روی پایدار در مناطق تفرجگاهی طبیعی

با افزایش جمعیت و افزایش علاقه ی عموم به حفظ سلامتی و نشاط، تقاضا برای خدمات و تسهیلات توریسم و تفرج نیز افزایش یافته است. مسیرهای پیاده روی به عنوان یکی از اساسی ترین زیرساخت های تفرجی، جزء بنیادی تسهیلاتی هستند که ارتباط متقابل بین بازدیدکنندگان و طبیعت را با کمترین اثرات مخرب بر محیط زیست فراهم می کنند. یک مسیر با طراحی مناسب علاوه بر ایجاد توازن بین استفاده کننده و محیط زیست، امکان دسترسی به مناطق با اهداف متفاوت از جمله آموزشی، تفرج، تمرین و تماشا و درک طبیعت را نیز برای استفاده کنندگان فراهم می کند. افزایش استفاده تفرجی از مسیرها به همراه طراحی و نگهداری ضعیف آنها منجر به اثرات منفی مختلفی بر منابع طبیعی می شود. با توجه به اهمیت طراحی و ساخت مسیرهای پیاده روی تفرجی در برنامه ریزی و مدیریت مناطق طبیعی، این مطالعه مروری دارد بر اصول طراحی و ساخت مسیرهای پیاده روی پایدار در مناطق طبیعی. بررسی منابع نشان می دهد که در نظر گرفتن ارزش های حفاظتی منطقه الویت مهم پیش از طراحی نهایی مسیر محسوب می شود، بنابراین آگاهی از روابط محیط زیستی در تعیین محل، طراحی، ساخت و نگهداری مسیرهای پایدار بسیار مهم است. در نهایت، استفاده از سیستم طبقه بندی مسیرهای پیاده روی در طراحی و توسعه مسیرهای پیاده روی پایدار، علاوه بر افزایش کیفیت تجربه تفرجی بازدیدکنندگان و افزایش رضایتمندی آنها، برای مدیران مناطق طبیعی امکان مدیریت مناسب و ارائه سطوح مناسبی از تسهیلات تفرجی را نیز فراهم می کند. این مطالعه با ارائه اصول اولیه در طراحی و ساخت مسیرهای پیاده روی پایدار می تواند راهنمایی مناسب برای برنامه ریزی های آتی، توسعه و مدیریت مسیرهای پیاده روی موجود در مناطق تفرجگاهی طبیعی ایران باشد.