تاثیر 12 هفته فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر DHEAs، 170H-Progestrone، تعداد فولیکول ها و وضعیت قاعدگی زنان مبتلا به سندروم تخمدان های پلی کیستیک (PCOS)

تغییر سبک زندگی راهکاری موثر برای درمان PCOS می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته فعالیت ورزشی بر مقادیر دهیدرواپی آندروسترون سولفات و 17-هیدروکسی پروژسترون، تعداد فولیکول ها و وضعیت قاعدگی زنان مبتلا به سندروم تخمدان های پلی کیستیک (PCOS) بود.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 40 بیمار مبتلا به PCOS لاغر (BMI<20) و چاق (BMI>25) به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. قبل و بعد از مداخله (12هفته، 3 جلسه در هفته با شدت 85-60 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 30-25 دقیقه فعالیت ورزشی هوازی)، دهیدرواپی آندرسترون سولفات (به روش کمیلوایمسانس)، 17-بتاپروژسترون (الایزا)، تعداد فولیکول ها (سونوگرافی) و وضعیت قاعدگی (پرسشنامه) اندازه گیری شدند.
کاهش مقادیر DHEAso4 و 17OH-Progestron پس از فعالیت ورزشی تنها در گروه چاق معنی دار بود (0/023=P و 0/0001>P). تعداد فولیکول های تخمدان های راست و چپ در هر دو گروه لاغر و چاق پس از فعالیت ورزشی کاهش معنی داری داشته است (راست؛ 0/019=P، 0/041=P و چپ؛(P=0.005، P=0.008). بهبود وضعیت قاعدگی در هر دو گروه زنان چاق و لاغر پس از مداخله مشاهده شده است (0/028=P و 0/0001>P). وزن بدن گروه چاق پس از مداخله کاهش معنی داری داشته است (P<0.0001).
به نظر می رسد، یک دوره فعالیت ورزشی با کاهش وزن بدن در زنان چاق می تواند موجب کاهش DHEAs و 17OH-Progestron شود. به علاوه، فعالیت ورزشی باعث بهبود وضعیت قاعدگی و کاهش فولیکول های تخمدان ها در هر دو گروه زنان لاغر و چاق می شود.