کاربرد مدل رگرسیونی برای پیشبینی استحکام اتصال با پیچ روی اعضاء از تخته چندلا بر حسب قطر و عمق نفوذ

هدف از این پژوهش ارایه مدل رگرسیونی برای پیش بینی استحکام اتصال‌ ساخته شده با پیچ و اعضاء از تحته چندلا بوده است. اعضای اتصال از تخته چندلا با ضخامت 19 میلی‌متر و ساخته شده از گونه‌های پهن‌برگ بودند. در این مطالعه پیچ‌های‌ پانلی رزوه ریز و رزوه درشت با قطرهای اسمی 5/3، 4 و 5 میلی‌متر و طول اسمی به ترتیب 5/3، 4 و 5 سانتی‌متر و پیچ‌‌های خودکار با قطر اسمی 4 و 5 میلی‌متر و طول اسمی 4 سانتی‌متر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. نتایج نشان دادند که با افزایش قطر و عمق نفوذ پیچ، استحکام اتصال افزایش یافته است. اتصال‌های ساخته شده با پیچ رزوه درشت دارای استحکام بیشتری در مقایسه با اتصال‌های ساخته شده با پیچ‌ رزوه ریز بوده‏اند. بنابر مشاهده‌ها، بیشترین استحکام در اتصال با پیچ پانلی رزوه درشت با قطر 5 میلی‌متر و عمق نفوذ 28 میلی‌متر به دست آمده است. در پایان، مدل‏های مناسبی با ضریب تبیین بالا برای پیش‌بینی استحکام اتصال برای پیچ رزوه درشت  و پیچ رزوه ریز   بر اساس قطر و طول نفوذ ارایه شده است. آنالیز مقادیر پیش‌بینی شده از مدل‌های ارایه شده، تطابق بسیار خوبی با مشاهده‌های آزمایشگاهی داشته‌اند