بررسی تطبیقی بازآفرینی اسطوره پرومته در شعر معاصر عربی و فارسی (با تاکید بر شاعران برجسته)

حضور گسترده اسطوره و بازآفرینی آن در ادبیات معاصر جهان، از جمله ادبیات فارسی و عربی، سبب نوآوری و غنای ادبیات گردیده است. اسطوره یونانی «پرومته» یکی از این اسطوره هاست که شاعران ادب فارسی و عربی برای بیان مفاهیم سیاسی و اجتماعی، از آن به عنوان نماد سرکشی، اعتراض، مقاومت، رهایی و... بهره گرفته اند. پژوهش حاضر بر آن است تا این گونه ادبی را که از قلمروهای شاخص ادبیات تطبیقی به شمار می آید، در شعر برخی از شاعران برجسته ادب فارسی از جمله: «احمد شاملو»، «نادر نادرپور»، «سیاوش کسرایی» و برخی شاعران چیره دست ادب عربی از جمله «عبدالوهاب بیاتی»، «بدر شاکر السیاب»، «ابو القاسم شابی» و... بررسی نماید. به طور کلی، شاعران مذکور بنا بر انگیزه ها و اهداف سیاسی– اجتماعی خویش، اسطوره پرومته را در آثار خود به کار برده اند و از این اسطوره برای بیان احساسات خود، برانگیختن ملت، اعتراض نسبت به واقعه ای نامطلوب و... سود جسته اند. تحلیل علل کاربرد این اسطوره در شعر معاصر فارسی و عربی و بررسی چگونگی بازآفرینی آن و نیز بیان وجوه اشتراک و افتراق این بازآفرینی، از محور های بنیادین این جستار است.