آنالیز فرکانس های بحرانی اندام های بدن راننده تراکتور

از ویژگی های سیستم های ارتعاشی، فرکانس های بحرانی آن است که نقش بسزایی در میزان ارتعاشات انتقال یافته به آن دارد. وقتی فرکانس تحریک وسیله ای، در محدوده فرکانسی اندام های بدن راننده باشد، مقدار ارتعاشات وارد بر بدن راننده افزایش یافته و باعث بروز آسیب هایی به بدن او می گردد. این در حالیست که بکارگیری ارتعاشات در دامنه و فرکانس های مناسب، باعث افزایش قدرت دینامیکی عضلات، بهبود دردهای آن هاو کمردرد های مزمن، درمان پوکی استخوان و انعطاف پذیری عضلات شود. لذا هدف از این پژوهش تعیین فرکانس های بحرانی اندام های بدن راننده است.
جهت تعیین فرکانس های بحرانی راننده تراکتور در راستا های مختلف طولی، جانبی و عمودی، سه راننده با جرم های 55، 70، 85 کیلوگرم در این آزمایش ها شرکت نمودند.آزمایش ها در چهار شتاب تحریک 5/0، 1، 5/1 و 2 متر بر مجذور ثانیه و فرکانس های مختلف انجام شد و مقادیر شتاب های انتقال یافته به اندام های بدن راننده ها اندازه گیری شد.سپس فرکانس های بحرانی اندام های بدن راننده در راستای هایمختلف تعیین گردید. همچنین توسط آنالیز رگرسیون چند متغیره، مقادیر فرکانس های بحرانی اندام ها برآورد و محاسبه شدند.
نتایج بیانگر افزایش مقدار ارتعاش طولی در فرکانس های 3-4 هرتز برای اندام های بدن بودند. در راستای عمودی دو مد فرکانسی ظاهر شد که فرکانس مد اول برابر 17-13 هرتز و فرکانس مد دوم 11-9 هرتز بدست آمد. در راستای جانبی نیز دو مد فرکانسی 17-14 هرتز و 5/4 – 5/2 هرتز بدست آمد.
بحث:با توجه به فرکانس های بحرانی بدست آمده در این پژوهش، اعمال ارتعاشات به منظور افزایش پارامترهای عملکردی عضلات اندام های مختلف بایستی در فرکانس های بیش از 20 هرتز صورت پذیرد تا به بافت های بدن آسیب نرساند. همچنین روش محاسبه فرکانس های طبیعی اندام های بدن راننده از طریق جرم راننده و فرکانس تحریک، بیشترین تطابق را با نتایج حاصل از آزمایش های ایستگاهی داشت.