اثرات سطوح بالای ال-آرژینین بر عملکرد، ریخت شناسی روده کوچک و اعضای دستگاه ایمنی در جوجه های گوشتی در طی دوره رشد

در مطالعه حاضر اثرات 24 روزه استفاده از سطوح بالای اسید آمینه ال-آرژینین بر رشد، خصوصیات ریخت شناسی روده و سیستم ایمنی در جوجه مرغ های گوشتی سویه راس 308 مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره خوراکی، 4 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار تغذیه شدند. جیره های خوراکی دارای100%، 153%، 168% و 183 % آرژینین قابل هضم بر اساس توصیه کاتالوگ سویه راس بودند و از 1 تا 24 روزگی تغذیه شدند. در روزهای10 و 24 پژوهش، جوجه ها وزن کشی شده و مصرف خوراک آنها اندازه گیری شد. در روز پایانی آزمایش، تعداد سه قطعه جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب و کشتار شدند تا شاخصه های وزنی، طولی و بافت شناسی روده کوچک تعیین شده و وزن اندام های مربوط به سیستم ایمنی اندازه گیری شوند. نتایج نشان دادند که سطوح بالای آرژینین خوراک اثر معنی دار افزاینده (P<0.05) بر وزن بدن، متوسط افزایش وزن روزانه، بازده خوراک، وزن نسبی تیموس و طحال و واکنش پوست به فیتوهماگلوتینین P، وزن نسبی و طول روده کوچک و طول پرز ها و عمق کریپت های ددنوم و ژژنوم داشت، در حالی که نسبت طول پرز به عمق کریپت، تعداد سلول های گابلت و ضخامت اپیتلیوم ددنوم و ژژنوم کاهش یافت (P<0.05). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، مصرف میزان 168 درصدآرژینین قابل هضم بر اساس توصیه کاتالوگ سویه راس، بهترین نتیجه را در بهبود رشد جوجه های گوشتی داشت و همچنین بهبود ویژگی های طولی و وزنی و بافت شناسی بافت روده کوچک و صفات ایمنی را به همراه داشت. از این رو، توصیه می شود در خوراک جوجه ها از سنین 1 تا 24 روزگی مقدار 168درصدآرژینین قابل هضم برای بهبود رشد و افزایش زنده مانی استفاده شود.