مقایسه سودآوری پرورش گاو آمیخته و بومی در سیستم پرورش روستایی در استان گیلان

این تحقیق به منظور ارزیابی عملکرد اقتصادی گاو آمیخته (حاصل از تلاقی بین نژادهای بومی گیلان و هلشتاین) و گاو بومی در سیستم های پرورشی مختلف و مقایسه سود به ازای یک گاو آمیخته و بومی انجام شد. یک مدل قطعی برای گله های گاو آمیخته مطابق با سیستم نرخ گذاری شیردر ایران تشکیل شد. با استفاده از این مدل و مدل مشابه در گاو بومی، سود به ازای یک گاو آمیخته (بومی × هلشتاین) و بومی برآورد و با یکدیگر مقایسه گردید. اطلاعات مربوط به درآمد و هزینه20 گله گاو آمیخته در سطح استان گیلان در شهرستان های لاهیجان (7 گله)، املش (1 گله)، رضوانشهر (3 گله) و ماسال (9 گله) در یک دوره یکساله مورد بررسی قرار گرفت.بر اساس نتایج به دست آمده سیستم های مورد بررسی از نظر تغذیه و هزینه های آن و میزان تولید شیر و هزینه های آن و همچنین نحوه فروش شیر تفاوت زیادی داشتند و بدینترتیب رفتار سود سیستم و ضرایب اقتصادی به دست آمده در برابر تغییر عوامل تولیدی در شهرستانهای مختلف مشابه نبوده که برای هر سیستم تولید ضریب اقتصادی خاصی را باید برآورد نمود.در سیستم نیمه صنعتی (املش) میانگین سود یک گاو آمیخته بالاتر از گاو بومی بود در حالیکه در سیستم های سنتی (رضوانشهر، لاهیجان و ماسال) سود گاو بومی بالاتر از آمیخته ها می باشد. در کل استان میانگین سود سالیانه به ازای یک گاو آمیخته و بومی به ترتیب 1611881 و 2937980 ریال بود.عدم تفاوت آماری معنی دار سودآوری گاوهای آمیخته و بومی نشان دهنده عدم موفقیت برنامه آمیخته گری استان در شرایط اقتصادی و تولیدی روستایی می باشد.