مقایسه تاثیر تکنیک لرزشی و تمرینات مقاومتی بر درد و حس عمقی زانو در بیماران مبتلا به کندرومالاسی پتلا

کندرومالاسی پتلا از جمله اختلالات عملکردی غیر حاد مفصل پتلافمورال محسوب می شود که شایع ترین سندرم درد قدامی زانو، به ویژه در سنین جوانی می باشد. این عارضه با ضعف عضلانی و متعاقب آن اختلال در حس عمقی همراه است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تکنیک لرزشی و تمرینات مقاومتی بر این عارضه و مقایسه آن ها با یکدیگر بود.
35 مرد با (میانگین سن 2/9 ± 22/6 سال، قد 8/3 ± 175/5سانتی متر، وزن 9/3 ± 77/6 کیلوگرم) مبتلا به کندرومالاسی پتلا به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تمرینات لرزشی (12 = n)، مقاومتی (12 = n) و گروه شاهد (11 = n) قرار داده شدند. دو گروه اول پروتکل مخصوص به خود را به مدت 8 هفته، 3 بار در هفته، دنبال نمودند و از انجام سایر تمرینات و فعالیت های ورزشی منع شدند. درد آزمودنی ها و میزان خطای بازسازی فعال زاویه فلکشن 45 درجه زانو پیش و پس از اعمال مداخلات درمانی به ترتیب توسط مقیاس Visual Analogue Scale (VAS) و دستگاه بایودکس سنجیده شد.
هر دو گروه تجربی پس از گذشت 8 هفته، در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری با کاهش درد و خطای بازسازی زاویه مورد نظر مواجه شدند (P<0.001). با این حال، کاهش میزان درد (P<0.001) و خطای بازسازی فعال (P?0.001) در گروه تمرینات لرزشی به طور معنی داری نسبت به گروه تمرینات مقاومتی بیشتر بود.
هر دو تکنیک درمانی باعث کاهش درد و بهبود حس عمقی مفصل زانو در بیماران مبتلا به کندرومالاسی پتلا می شوند. با این حال تاثیر تکنیک لرزشی به مراتب بیشتر از تمرینات مقاومتی می باشد.