بررسی اعتبار مقیاس اصلاح شده Tardieu در اندازه گیری اسپاستیسیته عضلات باز کننده زانو بعد از سکته مغزی

مقیاس اصلاح شده Tardieu یک مقیاس کلینیکی برای اندازه گیری درجه اسپاستیسیته عضلانی است. هدف این تحقیق، بررسی اعتبار مقیاس اصلاح شده Tardieu در اندازه گیری اسپاستیسیته عضلات باز کننده زانوی بیماران مبتلا به سکته مغزی بود.
در تحقیق مقطعی حاضر با اندازه گیری های مکرر که در سال 1391 در یک درمانگاه فیزیوتراپی نورولوژیک دانشگاهی در تهران انجام شد، 15 بیمار مبتلا به سکته مغزی با میانگین سنی 14/0 ± 53/8 سال که از مدت ابتلای آن ها 32/2± 40/0 ماه می گذشت، در مطالعه شرکت کردند. شدت کلینیکی اسپاستیسیته عضلات باز کننده زانو با استفاده از مقیاس اصلاح شده Tardieu ارزیابی شد و 1R-2R به عنوان معیار اصلی محاسبه گردید. برای محاسبه کار از یک دینامومتر ایزوکینتیک جهت اندازه گیری گشتاور- زاویه در طی اعمال حرکات غیر فعال در 4 سرعت (60، 120، 180 و 240 درجه بر ثانیه) استفاده شد. شیب داده های کار- سرعت [ژول بر (درجه بر ثانیه)] با استفاده از رگرسیون خطی محاسبه گردید. آزمون های ANOVA با اندازه گیری مکرر و همبستگی Pearson جهت تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت.
کار انجام شده در سرعت های مختلف، تفاوت معنی داری داشت؛ به طوری که میزان کار با افزایش سرعت، کاهش نشان داد (P < 0.01). میانگین شیب داده های کار- سرعت برابر با 0/76- (انحراف معیار 0/78) بود. بین جزء دینامیک اسپاستیسیته بر اساس مقیاس اصلاح شده(Tardieu (1R-2R و شیب داده های کار- سرعت همبستگی معنی داری مشاهده نشد (0/99=r=0/004، P).
احتمال دارد مقیاس اصلاح شده Tardieu معیار معتبری جهت ارزیابی اسپاستیسیته عضلات باز کننده زانو نباشد.