جداسازی متابولیت های ثانویه طی فرایند استخراج DNA از گیاه آویشن و آنالیز آن ها با روش GC-Mass

استخراج DNA ژنومی با کیفیت و کمیت مطلوب از نیازهای بنیادی فن های مولکولی زیستی مختلف است. در بعضی تحقیقات به دلایل مختلفی نمونه های گیاهی مورد مطالعه از طبیعت جمع آوری می شود که این گیاهان معمولا خشبی بوده و استخراج DNA از بافت گیاهی این نمونه ها به علت وجود کربوهیدرات ها، ترکیبات پلی فنلی و پروتئین ها با مشکلاتی روبرو است. بویژه آنکه این ترکیبات به شکل کمپلکس با اسیدهای نوکلئیک ترکیب می شوند و جداسازی آنها را با مشکل مواجه می کند. در این تحقیق DNA ژنومی از برگ گیاه آویشن به گل رفته با چهار روش Doyle and Doyle، Dellaporta،Kang and Yang و Khanuja استخراج گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که روش خانوجا با اندکی تغییرات از بقیه روش ها بهتر بود. در این روش استخراج، رسوب چسبناک قهوه ای رنگی در محلول حاوی DNA به دست آمد که در روش های دیگر دیده نشد. بر این اساس این رسوب توسط آنالیزهای GC-Mass، IR و طیف UV مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که این رسوب شامل تیمول، کارواکرول، نرولیدول و بورنئول بود. در طیف GC بیشترین میزان را ماده تیمول دارا بود (65%). از این رو روش خانوجا بهینه شده توانست متابولیت های ثانویه عمده آویشن را جداسازی کرده و می توان پیشنهاد نمود که این روش جهت استخراج DNA گیاهانی که به گل رفته اند مناسب تر از سایر روش ها می باشد.