تاثیر کلسی تونین تزریقی بر جوش خوردن و عوارض شکستگی دیستال رادیوس در زنان بالای 60سال مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر اراک

شکستگی دیستال رادیوس از شایع ترین شکستگی ها در زنان یائسه می باشد. با توجه به عدم رساندن دوز دقیق توسط فرم استنشاقی کلسی تونین، اثرات یک شکل سیستمیک هم چون فرم تزریقی برروی چگونگی جوش خوردن این نوع شکستگی بررسی شد.
پژوهش حاضر به صورت هم گروهی آینده نگر بوده و برروی 44 زن 60 ساله با شکستگی دیستال رادیوس در دو گروه 22 تایی گروه شاهد و بیمار گیرنده کلسی تونین تزریقی (از روز بعد از عمل، 100 واحد در روز، 10 روز متوالی هر ماه به مدت 3 ماه) انجام شد. میزان بهبودی بیمار و نتیجه عملی فعالیت و کارایی دست و میزان خشکی در مفاصل انگشتان و مچ دست براساس معاینه فیزیکی، میزان آلکالن فسفاتاز استخوانی، کلسیم و فسفر سرم همراه با زمان جوش خوردن و میزان استئوپورزیس بر اساس رادیوگرافی مطالعه شد.
در گروهی که کلسی تونین دریافت کرده بودند میزان درد کمتری را بر اساس مقیاس سنجش درد بصری احساس کردند. جلوگیری از استئوپورزیس و در کورتکس استخوان و جوش خوردن استخوان به طور معنی داری بیشتر بود. هم چنین فعالیت دست براساس معیار Mayo Wrist و نیز قدرت گرفتن اشیاء بهتر بود. البته اثرات معنی داری از کلسی تونین برروی بیومارکرهایی هم چون آلکالین فسفاتاز و نیز سطح فسفات و کلسیم دیده نشد.
کلسی تونین به خصوص به همراه مکمل های کلسیمی می تواند بهبود شکستگی های مربوط به ناحیه دیستال رادیوس را تسریع بخشد و بیماران مشکلات کمتری را در دوره نقاهت بیماری تحمل می کنند.