مقایسه اثر درمان ترکیبی تیمولول-دورزولامید با تیمولول-لاتانوپروست در کاهش فشار داخل چشمی در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز

گلوکوم دومین علت شایع نابینایی می باشد و یکی از مهم ترین علل قابل پیش گیری نابینایی است. در کنترل فشار داخل چشمی بیماران مبتلا به گلوکوم، معمولا رژیم های چند دارویی توصیه می شود. هدف این مطالعه مقایسه اثر دو درمان ترکیبی تیمولول-لاتانوپروست و تیمولول-دورزولامید در کاهش فشار داخل چشم در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز می باشد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به گلوکوم به صورت تصادفی در دو گروه درمانی تیمولول-لاتانوپروست یا تیمولول-دورزولامید قرار گرفتند. متغیرهای مورد نظر قبل و 6 هفته بعد از مداخله مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار آماری Stata نسخه 12 و در سطح معنی داری 0/05 انجام شد.
مطالعه میانگین سنی گروه تیمولول-دورزولامید 67/6سال و گروه تیمولول-لاتانوپروست 72/6 سال بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر متغیرهای فشار داخل چشمی، حدت بینایی و نسبت کاپ به دیسک اپتیک وجود ندارد.
بر اساس یافته های مطالعه اختلاف معنی داری بین میزان کاهش فشار داخل چشمی در دو گروه درمانی از بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز مشاهده نشد.