مقایسه ی سایتوتوکسیتی عصاره ی آبی واتانولی زعفران (Crocus sativus. L) با داروی Paclitaxelو اثرات سینرژیک آن بر رده ی سلولی سرطان پستان (4T1)

یکی از شایع ترین سرطان ها در بین زنان سرطان پستان است که در سال های اخیر آمار مبتلایان آن رو به افزایش است. از همین رو ما در این مطالعه ارزیابی اثرات زعفران به عنوان داروی ضد تومور بر قابلیت حیات سلول های سرطان پستان و اثر متقابل تیمار همزمان آن با داروی پاکلی تاکسول را بررسی نمودیم.
در این مطالعه عصاره ی زعفران (Crocus sativus L.) را به روش سوکسله تهیه نمودیم. سلول های سرطان پستان رده ی 4T1 را از بانک سلولی پاستور فراهم نموده، چندین بار مورد پاساژ (واکشت سلولی) قرار داده تا سلول ها به تعداد لازم رسیدند. سایتوتوکسیتی دارو و عصاره ی زعفران هر یک به طور جداگانه و همزمان بر اساس تست های رنگ سنجی MTT و تریپان بلو با غلظت های معین از دارو و عصاره در تیمار های 48 و72 ساعت انجام شد و میزان تغییرات آپاپتوژنیک هر یک از ترکیبات توسط روش هوخست وپروپیدیوم یوداید بررسی گردید.
نتایج حاصل از تیمار 48 و 72 ساعت عصاره ی زعفران و پاکلی تاکسول نشان از وجود اثرات ضد توموری آن ها بر سلول سرطانی پستان داشت و نتایج وابسته به دوز و زمان بود. در بررسی اثرات سینرژیک (همزمان) در تیمار 48 ساعت، پاکلی تاکسول و عصاره ی زعفران نتایج نشان از افزایش معنی دار سایتوتوکسیتی دارو در سطح (P <0.05) داشت.
نتایج نشان داد که پاکلی تاکسول و عصاره ی زعفران خواص ضدسرطانی چشم گیری علیه سلول های سرطانی پستان دارند. همچنین مشخص شد که عصاره می تواند سمیت سلولی القا شده توسط پاکلی تاکسول در سلول های سرطانی را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش دهد این در حالی بود که عصاره ی آبی زعفران نتایج بهتری نشان داد.