مقایسه تغییرات برون ده قلب و حجم ضربه ای ناشی از افزایش حجم جاری در تهویه مکانیکی ریه ها حین کاهش عمدی فشار خون بوسیله نیتروگلیسرین با نیتروپروساید سدیم

تهویه مکانیکی، عملکرد قلب و همودینامیک را تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجائیکه نیتروگلیسرین (NG) و نیتروپروساید سدیم (NPS) از جمله داروهایی هستند که با اثرات کاهش پیش بار و پس بار قلب به منظور ایجاد کاهش عمدی فشار خون بکار میروند. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر حجم های جاری مختلف بر روی برخی مولفه های همودینامیک حین اعمال کاهش عمدی فشارخون انجام گردیده است.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور 60 بیمار بیهوش حین تهویه مکانیکی، حجم های جاری 5 و 10 و 15 cc/kg هر کدام به مدت 10 دقیقه قبل و بعد از کاهش عمدی فشار خون بوسیله نیتروگلیسرین یا نیتروپروسایدسدیم بکار رفت. و تغییرات برخی مولفه های همودینامیک اندازه گیری و بررسی شد (2N2014020516415IRCT:).
قبل از کاهش فشار خون، با افزایش حجم جاری از 5 به 15 cc/kg، برون ده قلب در گروه NG از 3.35±0.35 به 3.05±0.65 و در گروه NPS از 3.51±0.34 به 3.06±0.56 رسید (p<0.000) و حجم ضربه ای به ترتیب از 35.26±3.43 به 17.42±4.36 و از 36.28±3.04 به 18.71±5.05 کاهش یافت (p<0.000). پس از کاهش فشار خون، با افزایش حجم جاری از 5 به 15 cc/kg، برون ده قلب در گروه NGاز 2.84±0.73 به 2.57±0.64 و در گروه NPS از 4.26±0.56 به 4.57±0.81 رسید (p<0.000). همچنین حجم ضربه ای در گروه NG از 15.86±4.62 به 13.46±4.29 و در گروه NPS از 18.75±5.52 به 19.58±5.42 رسید (p<0.028).
نتایج مطالعه نشان داد که افزایش حجم جاری در تهویه مکانیکی در وضعیت کاهش فشارخون بوسیله NG منجر به کاهش برون ده قلب می شود در حالی که همین تغییر در شرایط مشابه برای NPS موجب افزایش برون ده قلب می شود. همچنین با افزایش حجم جاری، حجم ضربه ای در مصرف NG نسبت به NPS کاهش شدیدتری را نشان می دهد.