ارائه الگوی پیش بینی عوامل فردی و آموزشی (سازمانی) موثر بر بهره وری

هدف از تحقیق حاضر، بررسی عوامل فردی و آموزشی (سازمانی) موثر بر بهره وری با هدف ارائه مدل پیش بینی بهره وری کارکنان غرب منطقه 3 دانشگاه آزاد اسلامی است. تعهد سازمانی، رضایت شغلی به عنوان متغیر فردی وکیفیت زندگی کاری با پنج بعد: حقوق و مزایا، آموزش و فرصت های تحصیلی، طراحی شغل، مشارکت در تصمیم گیری، فضای کار به عنوان متغیر آموزشی (سازمانی) موثر بر بهره وری در نظر گرفته شدند. این متغیرها همگی دارای ماهیت فردی و آموزشی (سازمانی) هستند واساس انتخاب آنها نیز بدین جهت بوده که تاثیر متغیرهای فردی و آموزشی(سازمانی) موثر بر بهره وری مکشوف شود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه کارکنان واحدهای مختلف دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 3 کشور در سال 1389 با حجم 563 نفر است که تعداد 247 از طریق از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با رعایت نسبت ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات متغیرها از پرسشنامه 32 سوالی بهره وری کارکنان عبدالملکی و همکاران(1378)، پرسشنامه 29 سوالی کیفیت زندگی کاری عبدالملکی و همکاران(1378)، پرسشنامه 12 سوالی تعهد سازمانی کارکنان آلن و می یر و پرسشنامه رضایت شغلی چند درجه ای پاپ اسمیت استفاده شد. داده های حاصل از آزمون ها با استفاده از روش آماری رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. در بررسی تفکیکی متغیرها، رضایت شغلی بیشترین نقش را در بهره وری دارا بود ولی در مدل مسیر با در نظر گرفتن اثرات مستقیم و غیر مستقیم متغیرها و عوامل، متغیر حقوق و مزایا به جهت گستره تاثیر گذاری آن در ابعاد فردی و آموزشی(سازمانی) نشان داد می تواند بهترین مسیر انتخابی برای رسیدن به بهره وری باشد. همچنین این نتیجه بدست آمد کلیه متغیرهایی که مستقیم و غیر مستقیم با بهره وری ارتباط داشتند از کیفیت زندگی کاری تاثیر می پذیرند با استناد به این نتیجه می توان ضرورت توجه به این بعد را نیز در بهره وری مدعی شد.