معرفی و بررسی سازند پروده در برش های مزینو و کمرمهدی در جنوب غرب طبس

سازند آهکی پروده نخستین واحد سنگی از دومین چرخه ی رسوبی نهشته های ژوراسیک (گروه مگو) در بلوک طبس است که پس از یک توقف رسوبی روی سازند هجدک نهشته شده است. مرز ناپیوسته این سازند با واحدهای زیرین نشانه ی عدم وابستگی سازند پروده از مجموع رسوبات گروه شمشک بوده و رخساره ی دریایی آن نیز نشانگر شباهت بیشتر آن با نهشته های دریایی بالایی (سازند بغمشاه) است. سن این سازند بر اساس آمونیت های آن باتونین میانی تا آغاز باتونین پسین تعیین شده است. برش الگوی آن واقع در شمال غربی طبس با ضخامت 46 متر به دو بخش کنگلومرای قاعدهای و آهک خاکستری تیره حاوی اندکی پیزویید تقسیم میشود. دو برش مزینو و کمرمهدی به منظور مطالعات تکمیلی در خصوص سازند پروده مطالعه شدند. برش مزینو به ضخامت 60 متر که به دو بخش آواری (ماسه سنگ همراه با سیمان کربناته) و کربناته (آهک خاکستری رنگ و سخت) و برش کمرمهدی به ضخامت 111 متر، نیز به دو بخش آواری (شیل، سیلتستون و ماسه سنگ) و کربناته (کلسی لوتایت، کلسی رودایت و کلکآرنایت) تقسیم میشود. دو بخش مذکور در هر دو برش بر اساس ویژگی های لیتولوژیکی، محتوای بیولوژیکی و آلوکم های آن به 13 واحد در برش مزینو (که شامل فسیل های مرجان Heliocoenia sp.، Stylina sp.، Epistreptophyllum sp. و Thecosmilia sp. است) و به 19 واحد در برش کمرمهدی (که شامل فسیل های مرجان Montlivaltia sp.، Chomatoseris iranensis، Thamnasteria sp. و Microsolena sp. است) تقسیم میشوند. برخلاف برش الگو، لیتولوژی در قاعدهی برش های مذکور با توالی ماسه سنگی آغاز میشود. ضخامت واحد آهکی در این برش ها نسبت به برش الگو به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده که با افزایش تنوع و فراوانی آلوکم ها همراه است.