تحلیل ابرروند سیاست های کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران

ابر روندها تغییرات بنیادین عمده در سطح جوامع، فناوری ها، عرصه ی اقتصاد و شرایط سیاسی هستند که به گونه ای فضای کسب و کار و جامعه را تغییر می دهند که اثرات آن ها نه سال ها بلکه چندین دهه پابرجا می ماند و این اثرات منحصر به جغرافیایی خاص نمی باشند. از این رو، در تدوین هر برنامه ی مبتنی بر آینده بایستی به ابرروندهای حوزه های STEEP-V (ابرروندهای اجتماعی، فناوری، محیط زیست، اقتصاد، سیاست و ارزش ها) نگریسته شود.
ابرروندهای حاکم بر فضای سلامت در هزاره ی جدید بر اساس مطالعات آینده ی پژوهی گردآوری گردیده و سپس به شیوه ی تحلیل روند (Trend analysis)، پویش ماکرو به میکرو انجام گردیده و به حوزه های نوآوری در فناوری سلامت و فرصت های پیش روی گستره ی سلامت که می بایست بر پایه ی این ابرروندها در سیاست های کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران انعکاس یابد، مورد کنکاش قرار گرفت.
ده ابرروند حاکم بر گستره ی سلامت در هزاره ی جدید شناسایی گردید. بر اساس تحلیل روند این ده ابرروند، در سیاست های تدوین شده ی کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران ظرفیت های فراوانی برای خلق نوآوری در فناوری های جدید حوزه ی سلامت و فرصت های فراوانی در سیاست های بیمه ای، تغییر چرخش از حجم به ارزش ارائه ی خدمات سلامت و پتانسیل شکل گیری پزشکی مشارکتی مشاهده می شود.
هر چند که بسیاری از سیاست های کلان سلامت جمهوری اسلامی ایران هم راستای ابرروندهای گستره ی سلامت می باشند و پتانسیل شگرفی برای تحول نظام سلامت در این سیاست ها نهفته است ولی توجه به گسترش سلامت همراه، توریسم پزشکی، پزشکی جامعه نگر، پزشکی سیستمی و فردگرایانه، تبدیل داده های بزرگ به دانش و نگاه ویژه به سالمندان می بایست در این سیاست ها مورد تاکید قرار گیرند.