تجزیه ژنتیکی برخی صفات فیزیولوژیک در گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور برآورد کنترل ژنتیکی برخی ازصفات فیزیولوژیک در تنش خشکی، نتاج حاصل از تلاقی های دای آلل 8 رقم گلرنگ زراعی در نسل F2 به روش دو گریفینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات اندازه گیری شده در این مطالعه شامل: شاخص کلروفیل، کلروفیلa، کلروفیل b، کاروتنوئید، سطح ویژه برگ، محتوای ازت برگ، محتوای نسبی آب و ارتفاع گیاهچه بود. ژنوتیپ های حاصل از تلاقی های دای آلل یکطرفه در نسل(F2 (36 ژنوتیپ بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. معنی دار بودن میانگین مربعات قابلیت ترکیب پذیری عمومی (GCA) و قابلیت ترکیب پذیری خصوصی (SCA) (به جز شاخص کلروفیل) برای تمام صفات در تجزیه واریانس ژنتیکی، مبین اهمیت توام اثرات افزایشی و غیر افزایشی ژنها در کنترل ژنتیکی صفات بود. قابلیت توارث خصوصی پائین و مقدار بیشتر واریانس غالبیت در صفات ارزیابی شده بیانگر اهمیت بیشتر اثرات غالبیت در کنترل ژنتیکی این صفات بود. لذا به منظور بهبود این صفات میتوان از روش های مبتنی بر تولید هیبرید بهره جست.