تاثیر عصاره ساقه گیلاس وحشی بر واکنش گلیکه شدن آلبومین

گلیکه شدن غیرآنزیمی پروتئین ها عمده ترین عامل بروز عوارض دیابت شیرین می باشد. مهار روند گلیکه شدن می تواند باعث کاهش عوارض دیابت گردد. در طب سنتی ایران جوشانده ساقه گیلاس وحشی به عنوان یک عامل کاهنده قند خون مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مهاری عصاره اتانولی، آبی و جوشانده ساقه گیلاس وحشی بر روی واکنش گلیکه شدن آلبومین بود.
در این مطالعه تجربی، ابتدا عصاره اتانولی، آبی و جوشانده ساقه گیلاس وحشی تهیه گردید. سپس از عصاره های مذکور غلظت های مختلف تهیه شد و به محلول آلبومین و گلوکز اضافه گردید. سرانجام درصد گلیکه شدن آلبومین در گروه های تیمارشده با غلظت های مختلف عصاره ها نسبت به گروه شاهد که هیچ غلظتی از عصاره های تهیه شده را دریافت نکرده بود، به کمک روش اسیدتیو باربیتوریک مورد سنجش قرار گرفت.
در مقایسه با گروه شاهد، جوشانده ساقه گیلاس وحشی در غلظت های 20، 10 و 2 میلی گرم در دسی لیتر به ترتیب مقدار آلبومین گلیکه شده را به مقدار 85.10±1.55، 72.35±1.75 و 51.25±1.22 درصد کاهش داد (P>0.001). علاوه بر این در غلظت 20 میلی گرم بر دسی لیتر، اثر مهاری جوشانده ساقه گیلاس وحشی بر گلیکه شدن آلبومین نسبت به عصاره تهیه شده با آب مقطر سرد (0/021=P) و اتانول (0/009=P) بیشتر بود.
عصاره ساقه گیلاس وحشی به ویژه به شکل جوشانده می تواند میزان گلیکه شدن آلبومین را به مقدار قابل توجهی کاهش دهد و بنابراین می تواند جهت کاهش عوارض دیابت شیرین مورد استفاده قرار گیرد.