رابطه موفقیت شغلی درونی و بیرونی پرستاران با تیپ های شخصیتی درونگرا و برونگرا

موفقیت شغلی مفهومی ارزیابی کننده و رابطه ای است که بین پیشرفت کنونی فرد و ایده آل های آینده اش در زمینه اشتغال وجود دارد. محققان نشان داده اند ویژگی های شخصیتی از عوامل اصلی پیش بینی کننده موفقیت و عملکرد مطلوب شغلی است. لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط تیپ شخصیتی درونگرا و برونگرای پرستاران بیمارستان های خصوصی منتخب شهر تهران با موفقیت شغلی درونی و بیرونی آنان بود.
مطالعه از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه پژوهش پنج بیمارستان خصوصی تهران بوده و تعداد نمونه از طریق فرمول تعیین حجم نمونه کوکران 230 نفر محاسبه گردید. از هر بیمارستان متناسب با تعداد پرستاران شاغل، افراد به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه های آزمون شخصیت آیزنک، موفقیت شغلی گل پرور و قضوی و فرم مشخصات فردی جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 19 و روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شد.
بین تیپ شخصیتی با موفقیت شغلی درونی و بیرونی پرستاران ارتباط معناداری وجود داشت. بین موفقیت شغلی درونی و بیرونی پرستاران و تیپ شخصیتی درونگرا رابطه منفی معناداری به دست آمد (به ترتیب sig=0/004، r=-0.391 and sig=0.001، r=-0.415). ولی بین موفقیت شغلی درونی و بیرونی پرستاران و تیپ شخصیتی برونگرا (به ترتیب sig=0.001، r=0.473و sig=0.001، r=0.545)رابطه مثبت معناداری مشاهده شد.
ضروریست در برنامه ریزی ها، تصمیمات و گزینش های تخصصی، به ارتباط بین موفقیت شغلی و عوامل مرتبط مانند شخصیت توجه شود، اما در کنار آن باید عوامل محیطی مطلوب و عوامل موثر و مداخله گر مانند دانش ها، نگرش ها و مهارت های شناختی، هیجانی و رفتاری و همچنین سطح فعالیت، شرایط و موقعیت سازمان نیز لحاظ گردد.