مدل یابی معادلات ساختاری در تبیین رابطه ی بهزیستی روانی، شخصیت و تعارض کار-خانواده

هدف پژوهش حاضر در سطح اول بررسی رابطه ی ساده ی بهزیستی روانی، شخصیت و تعارض کار-خانواده، و بررسی نقش میانجی بهزیستی روانی در رابطه بین این دو متغیر پنهان از طریق روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی کارکنان یک شرکت صنعتی در اصفهان بود که از میان آن ها 217 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ی تعارض کار- خانواده، مقیاس سرزندگی، پرسشنامه ی جهت گیری به زندگی و پرسشنامه NEO-FFI (فرم کوتاه) بود. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که رابطه ی ساده بین دو بعد تعارض کار-خانواده، همسازی، وظیفه شناسی، خوش بینی و سرزندگی معنادار بود؛ مدل معادلات ساختاری نیز معنادار بوده و نقش واسطه ای خوش بینی و سرزندگی را در رابطه ی بین همسازی و وظیفه شناسی از یک سو و ابعاد تعارض کار-خانواده از سوی دیگر تایید می کند. در واقع این ویژگی های شخصیتی با تاثیرگذاری بر راهبردهای مقابله ای و دسترسی به منابع فرد، سطح خوش بینی و سرزندگی و در نهایت ذخیره ی روان شناختی او را افزایش می دهند. این افزایش به خودی خود، مدیریت بهتر مسئولیت های کاری و خانوادگی و در نتیجه کاهش تعارض بین این دو حیطه را در پی دارد.