رابطه حمایت اجتماعی و جهت گیری مذهبی با میزان عود در معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون

وابستگی به مواد مخدر یک اختلال مزمن و بازگشت کننده است که هزینه های زیادی را بر افراد، خانواده ها و جامعه تحمیل می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی و جهت گیری مذهبی با میزان عود در معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون است.
این مطالعه توصیفی- همبستگی از فروردین ماه تا مرداد 1391 بر روی 200 بیمار تحت درمان با نگهدارنده متادون در مراکز درمان اعتیاد شهر مشهد انجام شد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. نمونه با استفاده از پرسشنامه های حمایت اجتماعی (پایایی 0/88 تا 0/99 و روایی مطلوب)، جهت گیری مذهبی آلپورت (پایایی 74/ 0 و روایی مطلوب)و فرم اطلاعات دموگرافیک مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری همزمان و گام به گام تحلیل شد.
یافته ها نشان داد که بین جهت گیری دینی درونی (0/52- =r)، حمایت خانواده (0/48- =r)، حمایت دوستان (0/33- =r) و میزان عود رابطه منفی معناداری وجود دارد (0/01> p).در واقع میزان عود در افرادی که از حمایت خانوادگی بیشتری برخوردارند و همچنین جهت گیری دینی درونی بیشتری داشتند کمتر بوداضافه بر این بین جهت گیری دینی بیرونی (0/50=r) و میزان عود رابطه مثبت معناداری وجود دارد (0/01> p). یافته ها نشان داد که تمامی این متغیرها روی هم 62% از واریانس میزان عود را تبیین می کنند که از این میان سهم جهت گیری دینی درونی 27%، جهت گیری دینی بیرونی 6% و حمایت خانواده 4% است افزایش حمایت خانواده و جهت گیری دینی درونی با کاهش میزان عود و افزایش جهت گیری دینی بیرونی، با افزایش میزان عود همراه است.