جداسازی سودوموناس های مقاوم به نانو اکسید روی از خاک و بررسی ژن های دخیل در مقاومت

نانو ذرات اکسید روی به طور وسیع در صنعت، لوازم آرایشی، بهداشتی و پزشکی استفاده می شوند. بررسی های زیادی بر روی فعالیت ضد میکروبی نانو ذرات متمرکز انجام شده است، اما اطلاعات اندکی در مورد مقاومت باکتری ها در برابر آن ها در دسترس است. جدایه های سودوموناس مقاوم به نانو اکسید روی از نمونه های خاک جمع آوری شده از مناطق مختلف از جمله معدن مس سرچشمه کرمان جداسازی شد. جدایه انتخاب شده به وسیله تحلیل توالی ژن 16S rRNA شناسایی شد. اثر نانو ذرات اکسید روی بر روی سرعت رشد باکتری بررسی شد. یون های محلول روی آزاد شده از نانو ذرات اکسید روی به وسیله اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری شد. بخشی از توالی ژن مقاوم به روی (czcC) تکثیر شده و به وسیله تحلیل فیلوژنتیکی توالی پروتئین آن شناسایی شد.
تحلیل فیلوژنتیکی بر اساس توالی ژن 16S rRNA نشان داد که جدایه انتخاب شده Pseudomonas sp. ZnO-2 است. الگوی رشد جدایه انتخاب شده در حضور تمام غلظت های نانو اکسید روی مورد بررسی، مشابه نمونه کنترل (کشت فاقد نانو ذرات) بود که نشان می دهد نانو ذرات اکسید روی رشد جدایه جداسازی شده را تحت تاثیر قرار نداده است. PCR ژن czcC و الکتروفورز نشان داد که Pseudomonas sp. ZnO-2 دارای این ژن است.
در طی فرآیند تکامل، میکروارگانیسم ها مکانیسم های مقاومت به فلزات خود را برای سازگاری با محیط های مختلف بهبود می بخشند. وجود ژن czcC به وسیله PCR تایید شد که شباهت زیادی با ژن های مقاوم به روی در باکتری های دیگر نشان می دهد.