بررسی رابطه بین ویژگی های فردی کارکنان، راهبردها و محرک های رهبری مدیران و تمایل کارکنان به حفظ و بقای خویش

هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین ویژگی های فردی کارکنان، راهبردها و محرک های رهبری مدیران و تمایل کارکنان به حفظ و بقاء بر مبنای ابعاد مشارکت، رضایت شغلی و ترک شغل در قالب یک مدل توضیحی می باشد. روش تحقیق آن توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان اداره بهزیستی شهرستان شیراز می باشد. با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده و بر مبنای ویژگی های فردی از 240 کارمند، 125 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه رهبری چند عاملی، پرسشنامه مشارکت و ترک شغل و مقیاس محقق ساخته رضایت شغلی و رضایت از حقوق و مزایای شغلی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی صوری نمونه توزیع، و داده ها از طریق نرم افزارهای آماری SPSS16 و LISREL8.54و آمار ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و برازش مدل مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ویژگی های فردی رابطه معنی داری با ابعاد تمایل کارکنان به حفظ و بقاء ندارند. بین ویژگی های فردی موقعیت استخدامی، سابقه کار با محرک های رهبری و بین میزان تحصیلات و راهبردهای رهبری رابطه معنی داری وجود دارد و راهبردهای رهبری پیش بینی کننده معنی دار ابعاد تمایل کارکنان به حفظ و بقاء در سازمان می باشد. همچنین محرک های رهبری پیش بینی کننده معنی دار رضایت شغلی کارکنان می باشد و محرک ها و راهبردهای رهبری واسطه رابطه معنی داری بین ویژگی های فردی و تمایل کارکنان برای بقا هستند.