بررسی اجسام نیسل در یاخته های عصبی حرکتی نخاع گربه در سنین پیش و پس از تولد

ارتباط و سازگاری با جهان پیرامون و درک محرک ها و فرستادن پاسخ های مناسب به آنها، نیاز به سلول های عصبی را آشکار می سازد. آگاهی از زمان بندی تکامل این سلول ها، تا اندازه ای راهگشای معماهای فراوان زندگی است. در این پژوهش، اجسام نیسل موجود در یاخته های عصبی حرکتی نخاع گربه های نر د ردو گروه جنینی، در بردارنده ی جنین های 37 روزه (Mid-stage) و جنین های 52 روزه (Late-stage) و سه گروه سنی پس از تولد، در برگیرنده ی نوزاد یک روزه، شش ماهه (بلوغ جنسی) و بالای یک سال (بلوغ جسمی) بررسی شد. در هر گروه سنی، سه حیوان بررسی گردید واز ده سگمان نخاع شوکی (CO1، S2، L7، L4، T13، T7، T4، C8، C4 و C1) در هر پنج گروه سنی مقاطع بافتی به ضخامت پنج میکرومتر فراهم شد و با بهره جویی از رنگ آمیزی تیونین، مقاطع اجسام نیسل موجود، در پریکاریون لامینای نهم بر پایه ی دسته بندی (Rexed) با بهره جویی از میکروسکوپ نوری مشاهده گردید. در بررسی میکروسکوپ الکترونی، گرید (grid) مربوط به یاخته های عصبی حرکتی چهار بخش S2، L7، T4 و C8 فراهم گردید و تغییرات سیتوپلاسمی پریکاریون و هسته ی این یاخته های عصبی بررسی گردید. سپس یافته های این دو روش با هم مقایسه شد. یافته ها بیانگر افزایش اجسام نیسل در سیتوپلاسم یاخته های عصبی حرکتی گربه از دوران جنینی به سمت دوران بلوغ است. همچنین، ریخت شناسی (مورفولوژی) شبکه ی اندوپلاسمیک خشن از حالت نامنظم، گرد و بزرگ به صورت تیغه های باریک موازی با هم تغییر می کند. شمار و حالت کریستاهای میتوکندری ها، نیز به تغییراتی دچار می شود. در گروه سنی بالای یک سال، علایم پیری به صورت پدیداری گرانول های لیپوفوشین و دژنره شدن آکسون ها مشاهده می گردد.
با توجه به بررسی حاضر می توان نتیجه گرفت که همراه با رشد جثه و افزایش سن، یاخته های عصبی نیز بزرگ تر شده و به تراکم اجسام نیسل نیز افزوده می شود و توانایی ها وارتباطات حیوان با محیط پیرامون آن افزایش می یابد.