سلامت روان و برخی تعیین کننده های فردی- اجتماعی آن در زنان تحت خشونت خانگی ص. 599-605

خشونت خانگی عامل خطر طیف وسیعی از مشکلات بهداشتی، سلامت جسمی و روانی است. این مطالعه با هدف ارزیابی برخی تعیین کننده های فردی- اجتماعی مرتبط با سلامت روان زنان تحت خشونت خانگی در شهر تهران انجام شد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 196 زن مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی تهران، سال 92 - 1391 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک با پرسشنامه فردی- اجتماعی و وضعیت سلامت روان با پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ – 28) جمع آوری گردید. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
میانگین سنی نمونه ها 30/2 سال با انحراف معیار 6/35 بود. 99 درصد نمونه ها از GHQ – 28، نمره 24 و بالاتر و 99 درصد از افراد در زیرمقیاس کارکرد اجتماعی و زیرمقیاس اضطراب، 992/9 درصد در زیرمقیاس نشانه های جسمانی و 88/8 درصد در زیرمقیاس افسردگی نمرات 5 و بالاتر را کسب نمودند. بررسی ارتباط زیرمقیاس های سلامت روانی با برخی متغیرهای فردی- اجتماعی نیز نشان داد که ارتباط معنی داری بین وضعیت اقتصادی با کارکرد اجتماعی و همچنین سن همسر و طول مدت ازدواج با زیر مقیاس افسردگی وجود دارد؛ اما زیرمقیاس نشانه های جسمانی و نشانه های اضطرابی با هیچ کدام از این مشخصات ارتباط معنی داری نداشت.
قربانیان همسر آزاری ازنظر غربالگری وضعیت سلامت روانی، نیازمند ارجاع و انجام اقدامات تشخیصی، مشاوره ای و درمانی ویژه ای می باشند.