تاثیر کیفیت بافت دهنده بر پیامدهای بالینی پیوند لایه ای عمیق قدامی قرنیه

تعیین تاثیر مشخصات بافت دهنده شامل سن، زمان مرگ تا نگه داری بافت، زمان نگه داری بافت تا پیوند، کیفیت بافت و ویژگی های لایه اندوتلیوم بر روی پیامدهای بینایی و انکساری و هم چنین عوارض پس از پیوند لایه ای عمیق قدامی قرنیه (DALK، deep anterior lamellar keratoplasty) در قوز قرنیه.
روش پژوهش: در این مطالعه گذشته نگر، 290 چشم متوالی دچار قوز قرنیه تحت عمل DALK قرار گرفتند. برای این عمل، از قرنیه های تازه با کیفیت های عالی تا نامطلوب استفاده شد. اطلاعات دهنده شامل سن و جنس، زمان مرگ تا نگه داری بافت، زمان نگه داری بافت تا پیوند، وضعیت اپی تلیوم و استرومای بافت، تراکم و مورفولوژی یاخته های اندوتلیوم و کیفیت بافت بودند. پیامدهای بعد از عمل شامل حدت بینایی، عیب انکساری، مشکلات اپی تلیوم، عوارض مرتبط با بخیه، واکنش رد پیوند و شفافیت پیوند بودند. از تحلیل رگرسیون چندمتغیره به منظور بررسی ارتباط میان مشخصات دهنده و پیامدهای بعد از پیوند استفاده شد.
میانگین سنی دهنده و گیرنده قرنیه، به ترتیب 13.1±33.4 و 27.7±8.0 سال بود. متوسط زمان پی گیری 38.2±20.2 ماه بود. وجود نقایص اپی تلیوم در روز اول بعد از عمل ارتباط معنی داری با نقص یاخته های اپی تلیوم قرنیه دهنده (R= 0.26، P< 0.001)، زمان نگه داری بافت تا جراحی (R= 0.21، P= 0.001) و کیفیت بافت دهنده (R= -0.17، P= 0.004) داشت. ادم استرومای بافت در روز اول بعد از عمل، ارتباط معنی داری با نقص یاخته های اپی تلیوم دهنده (R= 0.31، P< 0.001)، کیفیت بافت (R= -0.28، P< 0.001) و زمان نگه داری بافت تا پیوند (R= 0.24، P< 0.001) داشت. عوارض مرتبط با بخیه، واکنش های رد پیوند، شفافیت بافت در آخرین معاینه پی گیری، پیامدهای انکساری و حدت بینایی اندازه گیری شده در آخرین معاینه پی گیری، با هیچ یک از عوامل دهنده ارتباط معنی داری نداشت.
استفاده از بافت دهنده با کیفیت پایین در پیوند DALK، موجب افزایش نقایص اپی تلیوم و ادم استروما در روزهای اول پس از عمل می شود. با این وجود، مشخصات دهنده هیچ تاثیری بر روی پیامدهای بینایی و انکساری و عوارض بلندمدت پس از پیوند ندارد.