اثر سطوح مختلف اسانس مرزه بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی از فراسنجه های ایمنی و خونی جوجه های گوشتی

این آزمایش با استفاده از 220 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 به مدت 42 روز در قالب طرح کاملا تصادفی با 20 واحد آزمایشی شامل 4 تیمار و 5 تکرار و 11 قطعه جوجه (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار انجام گرفت. تیمار های آزمایشی شامل جیره ی پایه و سطوح افزایشی اسانس مرزه (150، 300 و 450 قسمت در میلیون) بودند. فراسنجه های عملکردی به صورت هفتگی رکوردبرداری و خصوصیات لاشه در 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح 300 قسمت در میلیون اسانس مرزه، مصرف خوراک جوجه های گوشتی را در دوره آغازین افزایش داد (05/0> P). کمترین وزن نسبی چربی حفره بطنی مربوط به تیمار حاوی 450 قسمت در میلیون اسانس مرزه بود (05/0> P). تیمار حاوی 150 قسمت در میلیون اسانس مرزه بیشترین غلظت آنتی بادی ضد SRBC را نشان داد (05/0> P). در 35 روزگی بیشترین غلظت آنتی بادی ضد ویروس بیماری نیوکاسل در تیمار 150 قسمت در میلیون و در 42 روزگی بیشترین غلظت در تیمار 300 قسمت در میلیون مشاهده شد (05/0> P). در 42 روزگی بیشترین غلظت آنتی بادی ضد ویروس بیماری گامبورو مربوط به تیمار 150 قسمت در میلیون بود (05/0> P). کمترین درصد هتروفیل، بیشترین درصد لمفوسیت و کمترین نسبت هتروفیل به لمفوسیت در تیمار 450 قسمت در میلیون مشاهده شد (05/0> P). نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف اسانس مرزه اثر معنی داری بر عملکرد و خصوصیات لاشه در جوجه های گوشتی نداشت ولی سطوح مختلف آن بهبود پاسخ ایمنی را بدنبال داشته است.