خاصیت بازدارندگی فیلم های خوراکی در برابر بخار آب و روش های بهبود آن

استفاده از فیلم های خوراکی در بسته بندی مواد غذایی، مستلزم آن است که فیلم ها خواص کاربردی(خواص مکانیکی، بازدارندگی در برابر گازها، رطوبت و حرارتی) مطلوبی داشته باشند. در تولید فیلم های خوراکی عمدتا از پروتئین ها و پلی ساکارید ها، به دلیل توانایی آن ها در ایجاد شبکه پیوسته پلیمری استفاده می شود. ماهیت آبدوستی(هیدروفیل) فیلم های تولید شده از پروتئین ها و پلی ساکاریدها باعث می شود که این قبیل فیلم ها نه تنها خاصیت بازدارندگی ضعیفی در برابر رطوبت داشته باشند بلکه به دلیل جذب آب و افزایش تحرک زنجیرهای پلیمری، نفوذپذیری نسبت به اکسیژن و دی اکسید کربن را نیز افزایش دهند. جهت غلبه بر این مشکل، در فیلم ها می-توان از روش هایی مثل: استفاده از فیلم های مرکب و نانوکامپوزیت ها، بهینه سازی شرایط تولید فیلم ها و اصلاح ساختار بیوپلیمرها استفاده کرد.