بسته بندی های پلی(3- هیدروکسی بوتیرات) برای نگه داری مواد غذایی

پلی مرها به طور گسترده ای برای بسته بندی مواد غذایی استفاده می شوند. با وجود این، به دلیل تجزیه کند آن ها و نیز زوال ذخائر نفتی، استفاده از پلی مرها مشکلات زیست محیطی قابل توجهی را ایجاد نموده است. بنابراین، لازم است، این مواد با بیوپلاستیک ها که با قرارگیری در محیط های فعال بیولوژیکی در زمان کوتاهی تجزیه می-شوند، جایگزین گردند. در این مطالعه، امکان استفاده از PHB (پلی(3- هیدروکسی بوتیرات) در بسته بندی مواد غذایی مورد بررسی قرار گرفته است. از این پلی مر با روش تزریق برای تولید بسته بندی استفاده شد. بسته بندی های تولید شده از طریق آزمون های ابعادی (ابعاد، ظرفیت حجمی، وزن و ضخامت) و آزمون های مکانیکی(فشردگی دینامیک و مقاومت ضربه) مورد ارزیابی قرار گرفته و با بسته بندی های مشابه از جنس PP (پلی پروپیلن) مقایسه شدند. همچنین امکان ایجاد آلودگی ارگانولپتیک در تعدادی از مواد غذایی(مارگارین، مایونز و پنیر خامه ای) مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که PHB نسبت به PP در برابر فشردگی دینامیک مقاومت متفاوتی از خود نشان می دهد. این امر در میزان تغییر شکل که 50% کمتر از مقدار متناظر در مورد PP است نمایان گردید که در نتیجه ماده ای با سفتی بیشتر و انعطاف پذیری کمتر به ما ارائه می کند. در شرایط معمولی، انجماد و نگه داری در یخچال، کارایی PHB کمتر از PP است در حالی که در دماهای بالاتر PHB بهتر از PP عمل می کند. ارزیابی خواص ابعادی، لزوم طراحی قالب های ویژه برای تزریق PHB یا بهینه سازی شرایط تزریق و دمای قالب را تقویت نمود. نتایج حسی با مواد غذایی مورد آزمایش مثبت بود. به این معنی که هیچ تفاوتی در سطح 5% مشاهده نشد. نتایج نشان دادند که احتمالا آینده روشنی برای بسته بندی هایی از جنس مواد با پایه طبیعی همانند PHB وجود دارد.