کاربرد توابع دوز- واکنش به منظور ارزیابی اثرات آلودگی هوا ناشی از حمل و نقل

آلودگی هوا امروزه به عنوان یکی از بزرگ ترین چالش های پیشروی کلان شهرها شناخته شده است. بخش عمده ای از آلودگی هوای شهرها ناشی از بخش حمل و نقل است. برخی از پروژه های حمل و نقلی مانند توسعه و ساخت بزرگراه ها یا تعریض معابر باعث تشویق شهروندان به استفاده از خودروهای شخصی و در نهایت سبب افزایش میزان انتشار آلاینده ها درکلان شهرهای امروزی می-گردد. تکیه بر روش های هزینه - فایده در ارزیابی پروژه های حمل و نقلی در بسیاری موارد منجر به دست کم گرفتن اثرات مخرب زیست محیطی این پروژه ها می شود. در این مطالعه ارزیابی پروژه های حمل و نقلی بر اساس معیارهای حمل و نقل پایدار در شهرها مد نظر قرار گرفته و همچنین سعی شده با استفاده از توابع دوز - واکنش اثرات زیست محیطی پروژه های حمل و نقلی ارزیابی گردد. این مطالعه نخستین مطالعه در کشور است که اثرات آلاینده های بخش حمل و نقل بر روی سلامتی انسان ها را با استفاده از توابع دوز - واکنش برآورد نموده است. برای انواع آلایندها ضرایبی آورده شده که با استفاده از آن ها می توان میزان افزایش مرگ و میر و بیماری های ناشی از آلودگی هوا را تخمین زد. همچنین، با استفاده از این ضرایب می توان اثرات آلاینده های هوا را با توجه به تاثیری که بر سلامتی انسان دارند دسته بندی نمود و بر اساس آن به رتبه بندی پروژه ها پرداخت. این روش به عنوان جایگزین پولی سازی جان و سلامت افراد در پروژه ها پیشنهاد می شود.