تاثیر حمل کیف های رایج مدرسه ای برفعالیت الکتریکی عضلات تنه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی

گوناگونی کیف های موجود در بازار، دانش آموزان را به استفاده از کیف های متنوع بدون توجه به عوارض عضلانی و جسمانی آنها ترغیب می کند. تحقیقات نشان داده اند که روش های مختلف حمل وسایل آموزشی، آثار متفاوتی را در میزان ادراک دردهای جسمانی و عملکرد دستگاه های عضلانی-اسکلتی، قلبی-عروقی، تنفسی و متابولیسم بدن دانش آموزان اعمال می کنند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیرحمل کیف های رایج مدرسه ای (کیف دستی، شانه ای و کوله پشتی) بر فعالیت الکتریکی عضلات تنه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی انجام گرفت. آزمودنی های این تحقیق از بین دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان همدان به صورت تصادفی انتخاب شدند. فعالیت الکتریکی عضلات تنه آنها شامل: راست کننده ستون فقرات (ES)، مستقیم شکمی (RA)، ذوزنقه ای فوقانی (UT) و سینه ای بزرگ (PM) بطور دو طرفه، پس از 15 دقیقه حمل هر یک از کیف ها با وزن معادل 10 درصد وزن بدن، برروی تردمیل با سرعت 1/1 متر بر ثانیه، در طول یک دقیقه ایستادن مستقیم با استفاده از دستگاه EMG ثبت شد. یافته ها نشان داد که حمل کیف شانه ای به فعالیت ناهمسان بخش های راست و چپ هر چهار عضله ES، RA،UT وPM انجامید(p=0/001). حمل کیف دستی به افزایش این ناهمسانی در بخش های راست و چپ عضلات ES، RA وUT منجرشد (p=0/001). به طوری که سطح فعالیتEMG در سمت مخالف کیف در عضلاتES و RA به طور معناداری افزایش (p=0/001) و در سمت موافق به طور معناداری کاهش یافت(p=0/001). در حالیکه در عضلات UT افزایش در سمت موافق وکاهش در سمت مخالف بطور معناداری مشاهده شد (p=0/001). فعالیت بخش های راست و چپ عضله PMهنگام حمل کیف دستی همسان بود (p=0/068). در حال حمل کوله پشتی فعالیت EMG عضله RA به طور معنادار و ناهمسان کاهش (p=0/001) و در عضلاتES، UT و PM به طور معنادار و همسان کاهش یافت(p=0/001). بنابراین کوله پشتی به علت همسانی بیشتر فعالیت بخش های راست و چپ عضلات و میزان فعالیت کمترآنها، به عنوان کیف مدرسه ای برتر در مقایسه با سایر کیف های مورد بررسی می باشد.