تاثیر محلول پاشی کلسیم، پتاسیم و منگنز بر برخی شاخص های رشد گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی کلسیم، پتاسیم و منگنز روی خصوصیات رویشی گلرنگ (رقم پدیده) در شرایط تنش شوری، آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل دو عاملی، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشگاه ولی عصر رفسنجان اجرا شد. عامل اول شوری در چهار سطح، شامل بدون شوری و شوری 500، 1000 و 1500 میلی گرم کلرید سدیم بر کیلوگرم خاک بود و عامل دوم محلول پاشی در چهار سطح محلول پاشی آب مقطر و محلول پاشی نیترات کلسیم و پتاسیم دی هیدروژن فسفات هر یک با غلظت ده میلی مولار و محلول پاشی سولفات منگنز به مقدار یک میلی مولار از دو هفته پس از سبز شدن، هر دو هفته یک بار اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری وزن خشک، سطح برگ و ارتفاع به طور معنی داری کاهش یافت، اما تعداد برگ تحت تاثیر تیمار شوری و محلول پاشی قرار نگرفت. بیش ترین سطح برگ در محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات و نیترات کلسیم و کم ترین آن در محلول پاشی سولفات منگنز بدست آمد. محلول پاشی پتاسیم دی هیدروژن فسفات و نیترات کلسیم تا حدودی توانسته مانع از کاهش سرعت رشد گیاه در زمان ابتدایی رشد در شوری 500 و 1000 میلی گرم کلرید سدیم گردد. تیمار 1500 میلی گرم کلرید سدیم، به طور معنی داری مقدار نسبی کلروفیل و نسبت Fv/Fmرا در برگ گلرنگ تحت تاثیر قرار داد و باعث کاهش معنی دار آن شد و محلول پاشی نیترات کلسیم، پتاسیم دی هیدروژن فسفات و سولفات منگنز نیز باعث کاهش مقدار نسبی کلروفیل گردیده است.