رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تاب آوری دانشجویان

تاب آوری، نوعی ترمیم خود با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی می باشد؛ لذا این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تاب آوری دانشجویان انجام شده است.
نوع مطالعه، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال 1391-1392 به تعداد 400نفر بودند. نمونه پژوهشبااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده،انتخاب شدند که با توجه به جدول کرجسی و مورگان (1970) 196 نفر تعیین شدند. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه مقیاس دلبستگی بزرگسالی، مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو20 و مقیاس تاب آوری کونرو و دیویدسون و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است.
نتایج نشان داد که بین مولفه های سبک دلبستگی نظیر: دلبستگیایمن و تاب آوری)597/0 r=) دلبستگی ناایمن و تاب آوری)141/0 r=) دلبستگی دوسوگرا و تاب آوری)470/0 r=) دانشجویان رابطه معنی دار وجود دارد و هم چنین بین مولفه های نارسایی هیجانی، نظیر: دشواری در شناسایی احساسات و تاب آوری)744/0- r=)، دشواری در توصیف احساسات و تاب آوری)770/0- r=) و تفکر عینی و تاب آوری)766/0- r=) افراد رابطه معناداری وجود دارد.
نتایج پژوهش نشان داد، که سبک دلبستگی ایمن و شناخت هیجانات با تاب آوری دانشجویان رابطه دارد؛ لذا با توجه به جایگاه ویژه دانشجویان به عنوان رکن اساسی نظام آموزشی کشور، به کارگیری روش های نوین و کارآمد در زمینه مشاوره و خدمات روانشناسی، مثمر ثمر خواهد بود.