وضعیت مراقبت های عصبی اورژانس پیش بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تروماتیک

سیستم اورژانس پیش بیمارستانی بخش مهمی از سیستم ارائه خدمات بهداشتی است که می تواند با ارائه به موقع مراقبت های مناسب در صدمات سیستم عصبی، موجب پیشگیری از مرگ، ناتوانی، افزایش هزینه های بیمارستانی و تحمیل صدمات اقتصادی به جامعه شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مراقبت های عصبی اورژانس پیش بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تروماتیک انجام شد.
در یک مطالعه توصیفی- مقطعی وضعیت اقدامات عصبی اورژانس 115 و عوامل مرتبط با آن در 577 بیمار ترومایی انتقال داده شده به مرکز آموزشی درمانی پورسینا از20 آبان تا پایان اسفندماه سال 1391 با استفاده از چک لیست پژوهشگرساخته به شیوه نمونه گیری آسان و با استفاده از spss-16 مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.
بیشترین مراقبت ارائه شده مربوط به کنترل سطح هوشیاری (36/2%) و کمترین آن به ترتیب مربوط به استفاده از تخته پشتی (12/2%) و کولار گردنی (15/6%) بود. به طور متوسط اقدامات ارائه شده سیستم عصبی 2/005±81/33درصد بود. بین مراقبت های ارائه شده سیستم عصبی با معابر ترافیکی (p<0.03) و نوع شیفت کاری پرسنل (p<0.04) ارتباط معنی دار مشاهده شد، یعنی مراقبت در راه های روستایی و در شیفت صبح بیشتر بود.
در این پژوهش اقدامات مربوط به ثابت سازی ستون فقرات (استفاده ازتخته پشتی و کولار گردنی) از بیشترین مواردی بود که علی رغم ضرورت، انجام نشده بود. لذا نتایج این پژوهش می تواند اطلاعاتی از وضعیت اورژانس پیش بیمارستانی در اختیار مسئولین و مدیران قرار دهد تا با تدوین پروتکل های استاندارد و آموزش پرسنل جهت ارتقاء این امر مهم گام بردارند.