مطالعه تنوع ژنتیکی سودوموناس های فلورسنت جداشده از مزارع گندم با قابلیت کنترل Gaeumannomyces graminis var. tritici، عامل بیماری پاخوره گندم

در این تحقیق، از 21 استرین سودوموناس فلورسنتمختلف به منظور بررسی قدرت بازدارندگی آنها علیه قارچ عامل پاخوره غلات، (Ggt) Gaeumannomyces graminis var. triticiاستفاده شد. بدین ترتیب که بعد از بررسی ویژگی های بیوشیمیایی استرین های باکتریایی، آزمون بازدارندگی جدایه ها علیه عامل بیماری پاخوره گندم صورت پذیرفت. نتایج نشان داد برخی از این استرین ها قدرت بیوکنترلی قابل توجهی در بازداری قارچ Ggt دارند. در نهایت، از نشانگر مولکولی REP-PCR به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی جدایه ها و بررسی ارتباط تنوع ژنتیکی و قدرت بازدارندگی جدایه ها استفاده شد. الگوی انگشت نگاری DNA و دندروگرام رسم شده نشان داد، نوزده استرین باکتری در سطح تشابه 100- 25 درصد از هم جدا شدند و در قالب نه دودمان کلونی یا گروه انگشت نگاری قرارگرفتند که با حروف A تا I از هم مشخص شدند. با توجه به این نتایج، مشخص شد که بین آزمون های بازدارندگی در محیط غذایی PDA، تولید سیانید هیدروژن و دی استیل فلوروگلوسینول با گروه های انگشت نگاری DNA به روش REP-PCR رابطه مستقیمی وجود دارد. با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می شود، نشانگر مولکولیREP-PCR به عنوان ابزار مفیدی در شناسایی و غربالگری استرین های سودوموناس فلورسنتموثر در کنترل بیولوژیک استفاده شود.