پترولوژی و مطالعه جایگاه تکتونوماگمایی توده های گرانیتوئیدی ماهور، جنوب غرب نهبندان

محدوده ماهور در 135 کیلومتری جنوب غرب نهبندان و در بخش مرکزی بلوک لوت واقع شده است. این محدوده شامل: سنگ های آتشفشانی و آذرآواری با سن ائوسن است که توده های نفوذی با ترکیب عمدتا دیوریتی به صورت استوک و دایک در آن نفوذ کرده اند. بر اساس رده بندی شیمیایی، واحدهای نفوذی منطقه شامل: گابرو دیوریت، دیوریت، مونزودیوریت و تونالیت است. این گرانیتوئیدها کالک آلکالن پتاسیم بالا و با ماهیت متاآلومینوس هستند. پذیرفتاری مغناطیسی (به طور میانگین SI 5-10×1485)، ترکیب کانی شناسی و ویژگی های ژئوشیمیایی نشان می دهد گرانیتوئیدهای ماهور به سری مگنتیت (نوع I) تعلق دارد. غنی شدگی LREE نسبت به HREE و غنی شدگی LILE نسبت به HFSE و همچنین، بی هنجاری Nb، Ta و Ti شواهد مهمی است که نشان می دهد گرانیتوئیدهای ماهور در کمربند ماگمایی پهنه فرورانش تشکیل شده اند. عنصر Eu ناهنجاری منفی نشان می دهد. و مقدار *Eu/Eu از 65/0 تا 88/0 در تغییر است. ناهنجاری منفی Eu شاید به علت حضور کانی پلاژیوکلاز در سنگ منشا ماگما باشد. مطالعات ژئوشیمیایی این پژوهش نشان می دهد که گرانیتوئیدهای ماهور هم خاستگاه بوده و درپهنه فرورانش و در ارتباط با کمان های آتشفشانی کالک آلکالن حاشیه فعال قاره تشکیل شده اند. کانی سازی به شکل افشان و رگه ای در ارتباط با توده های مونزونیت و دیوریت پورفیری است.