بررسی تاثیر اجرای برنامه خودمدیریتی بر سطح اضطراب بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عضو انجمن ام اس ارومیه

مولتیپل اسکلروزیس شایع ترین اختلال نورولوژیکی در بالغین جوان است که تظاهرات جسمی و روانی متعدد دارد. اضطراب یکی از تظاهرات روانی این بیماری است که با تشدید بیماری ام اس رابطه قوی دارد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر برنامه خودمدیریتی بر میزان اضطراب بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.
پژوهش حاضر، مطالعه ای تجربی از نوع قبل و بعد می باشد. 80 نفر از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (40 نفر) و مداخله (40 نفر) تخصیص داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر بود که قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل شد. برنامه خودمدیریتی بر اساس نتایج حاصل از نیازسنجی (بر اساس مصاحبه با بیماران و بررسی نتایج فرم های سطح اضطراب قبل از مداخله)، طراحی و در گروه مداخله به صورت چهار جلسه برای هر گروه کوچک 10 نفره، مجموعا 16 جلسه اجرا شد و 2 ماه پیگیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
نتایج این مطالعه بیانگر آن بود که میانگین نمرات اضطراب آشکار بیماران مبتلا به ام اس بعد از مداخله در دو گروه تفاوت آماری معنی دار دارد (0/020=P). میانگین نمرات اضطراب پنهان بیماران در گروه مداخله بعد از اجرای برنامه خودتدبیری کاهش یافت که آزمون آماری تی مستقل این کاهش را بین دو گروه معنادار نشان داد (0/024=P).
برنامه خودمدیریتی در کاهش میزان سطح اضطراب بیماران مبتلا به ام اس موثر می باشد با توجه به نتایج مطالعات فوق لزوم اجرای برنامه خودتدبیری به صورت درازمدت جهت کاهش مشکلات روحی و روانی بیماران مبتلا به ام اس پیشنهاد می گردد.