بررسی تاثیر باکتریوفاژ جدا شده از نمونه های آب بیمارستان بر سویه های مقاوم به درمان (MDR) سودوموناس آئروژینوزا

مقاومت عفونت های باکتریایی به آنتی بیوتیک ها به علت مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها و مکانیسم های متعدد مقاومت به آن ها توسط باکتری ها رو به افزایش است. باکتری های مقاوم به چند دارو (MDR یا Multi drug resistance) در بخش های مختلف بیمارستان از جمله ICU (Intensive care unit)، باعث بروز عفونت های مهم بیمارستانی شده اند که درمان آن ها با آنتی بیوتیک ها را با مشکل مواجه ساخته است. استفاده از روش های جایگزین مانند استفاده از باکتریوفاژها، یکی از راه های حل این معضل است. باکتریوفاژها یکی از عوامل مهم ضد باکتریایی می باشند که به طور اختصاصی به باکتری های میزبان خود حمله می کنند و باعث انهدام آن ها می شوند. هدف از این مطالعه، جداسازی فاژهای اختصاصی سودوموناس آئروژینوزا و بررسی تاثیر آن ها بر روی سویه های MDR سودوموناس آئروژینوزا بود.
در یک مطالعه ی مقطعی در سال 1392، جدایه های سودوموناس آئروژینوزا از نمونه های کلینیکی مران بستری بخش ICU روش بیوشیمیایی یت شدند. ای و آآن روش بی ا بر طبق CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) و به عنوان اندیکاتور میزبان جهت جستجوی فاژ از منابع آب استفاده گردید.
42 سویه ی سودوموناس آئروژینوزا از بخش ICU به دست آمد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که 88 درصد ایزوله ها به آمیکاسین، 90 درصد به سفی پیم، 85 درصد به سفتازیدیم، 90 درصد به جنتامایسین، 75 درصد به ایمی پنم و مروپنم و همچنین 95 درصد جدایه ها به سیپروفلوکسازین مقاوم بودند. در آزمایش های جداسازی فاژ، تنها از نمونه ی آب فاضلاب بیمارستان باکتریوفاژ لیتیک جداسازی شد و باکتریوفاژ جداسازی شده بر روی سودوموناس آئروژینوزاهای غیر MDR و 3 سویه ی باکتری گرم منفی دیگر تاثیری نداشت.
با توجه به مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به آنتی بیوبیک های رایج استفاده از روش های درمانی جدید مانند فاژدرمانی افق جدیدی را در درمان عفونت های باکتری که به تمامی آنتی بیوتیک ها مقاومند باز می کند.