زمینه های هم گرایی و واگرایی ایران و قطر از منظر بهره برداری از منابع نفت و گاز

منابع فسیلی به عنوان مهم ترین منابع تامین انرژی در جهان محسوب می شوند. به رغم آنکه دست یابی به انرژی های نو و تجدیدپذیر مدت هاست در برنامه تامین انرژی کشورهای توسعه یافته قرار دارد، کماکان منابع انرژی نفت و گاز و سایر انواع انرژی های تجدیدناپذیر حداقل با افق نیم قرن آینده، مورد توجه متقاضیان انرژی در جهان است. از این رو ایجاد تعامل گسترده در میان کشورهای صاحب ذخایر انرژی و همچنین بررسی و کنترل شرایط طرف مقابل، می تواند نقش موثری را در به حداکثر رساندن منافع حاصل از استحصال انواع انرژی های فسیلی در همه زمینه ها، به همراه داشته باشد. این مقاله به بررسی پتانسیل های حاکم بر منابع نفت و گاز ایران و قطر پرداخته و زمینه های هم گرایی و واگرایی بین این دو کشور را مورد بررسی قرار می دهد. در نهایت مشخص می گردد که عوامل فراوانی بر لزوم توجه به زمینه های هم گرایی دو کشور و توسعه دیپلماسی انرژی فیمابین، تاکید دارند.