بهترین شرایط شوک حرارتی برای القای تتراپلوییدی در قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

تولید ماهیان تتراپلویید قزل آلای رنگین کمان به منظور استفاده از آنها در ایجاد گله های تریپلویید عقیم به روش غیرالقایی جهت معرفی به سامانه های پرورشی حایز اهمیت است.
تعیین شوک حرارتی بهینه برای القای تتراپلوییدی در قزل آلای رنگین کمان با تاکید بر اندازه تخمک بود.
به این منظور، سه شوک های گرمایی C°28، 30 و 32، به مدت 1، 5 و 10 دقیقه و در زمان های 45، 55، 65، 75 و 85 ساعت — درجه پس از لقاح بر دو گروه با اندازه تخمکی متفاوت(mm(0/12 ± 4/2 و 0/20 ± 5/5 در دمای انکوباسیون C° 11 اعمال گردید. درصد القای تتراپلوییدی در لاروهای دارای شنای فعال با استفاده از سنجش ابعاد گلبولی و نیز تعداد مناطق سازمان دهنده هستکی تعیین شد. با توجه به درصد بازماندگی تا مرحله شنای فعال، بازده تتراپلوییدی تعیین شد.
درصد القای تتراپلوییدی در گروه تخمکی بالای mm 5 در محدوده 18 تا 69% و در گروه تخمکی زیر mm5 در گستره 18 الی 76% بود. بالاترین بازده تتراپلوییدی در گروه تخمکی بیش از mm5 (13)% با شوک حرارتی C °28، به مدت 10 دقیقه و 65 ساعت — درجه پس از لقاح و در گروه تخمکی زیر mm5 با شوک حرارتی C °28، به مدت 5 دقیقه و 75 ساعت — درجه پس از لقاح (7)% حاصل شد.
نتیجه گیری نهایی: اگرچه القای تتراپلوییدی در قزل آلای رنگین کمان پیش از این انجام شده است اما نتایج این تحقیق برای اولین بار نشان داد که بازده تتراپلوییدی علاوه بر موارد مرتبط با شوک، متاثر از قطر تخمک مولدین است.